A co myślicie o takim czymś, żeby iść z duchem trendów i ubierać się na czasie, ale tylko w odcieniach czerni?

Co prawda to tylko ubiór, czyli sprawa drugorzędna, jednak mnie taki pomysł się nie do końca podoba. Czerpać z trendów, co z nich najlepszego (o ile akurat trafi się coś ciekawego)- jak najbardziej, ale podporządkować się im? I tak w ostatnim czasie pseudorockowe laski z plastikowymi krzyżami (mimo tego, że jestem bezwyznaniowa, drażni mnie takie coś- jest mnóstwo ludzi dla których krzyż to świętość, a taka modnisia sobie zawiesi na pokaz, bo jej do bluzki pasuje) z H&Mu czy innego New Yorkera, pojawiają się jak grzyby po deszczu, co jest wystarczająco irytujące.

Niemniej jeśli naprawdę podoba Ci się taki pomysł na styl, to wyłącznie Twoja sprawa. Jeśli od tego nie zaniknie Ci mózg i wolna wola, to rób co chcesz.

Niee no to było tylko pytanie

Popieram. Moda przemija, styl pozostaje.

Ze mną jest podobnie, nie byłbym sobą, gdybym uganiał się za jakimś przemijającym szaleństwem. Ogólnie neguję całą tę współczesną modę. Moda przemija, klasyczna elegancja pozostaje, choć w moim wydaniu nieco mroczna

Coś nosić trzeba;)

Dużo to lepsze do sukienki/spódniczki niż bluza z kapturem

Mój ubiór na co dzień, cóż, mnie zdaje się już prosty, aż za prosty, rodzi się potrzeba zmian.

Zdecydowanie wolę nosić koszule czarne, niż cokolwiek innego, tylko kiepska pogoda może mnie zmusić do swetra. Spodnie, bojówki lub obcisłe dźinsy, choć w zasobach szafy mam też skórzane spodnie.:-) Do spodni obowiązkowo szelki ze srebrnymi elementami. Generalnie srebrnych elementów u mnie pod dostatkiem. Szelki, biżuteria, dreadloki, wygolenia teraz już srebrne itd. Na całość ubioru czarny płaszcz, a na nóżki New Rocki. Ogólnie moja szafa zawiera tylko takie możliwie jak najbardziej udziwnione ubrania, choć też bez przesady. Ubiór taki jak najbardziej na co dzień, inaczej sobie tego nie wyobrażam, nie po to gromadziłem ten bałagan, żeby leżał i się kurzył, czekając na okazje.