Ja na języku polskim dowiedziałam się ciekawej rzeczy na temat 'mężczyzn greckiego teatru' - gdzie wszyscy młodzi i delikatnie zbudowani chłopcy grali w rolach kobiety, co więcej, miewali swoich... sponsorów <3

Tak wiem wiem, tylko Shou yaoistkę mogą takie rzeczy jarać

YAOI TIME!

Wracając do polskiego, to uwielbiam przerażać moja nauczycielkę moimi wierszami

Przez nauczycielkę od polskiego zaczęłam pisać wiersze, opowiadanie i "książki"

Jeżeli chodzi o polski, to najmilej wspominam czasy ogólniaka- nauczycielka z głową na karku, do tego do dzieł literackich podchodziła krytycznie, a nie na zasadzie "Słowacki wielkim poetą był" i widać było, że język jest jej powołaniem (hmmmm, trochę dwuznacznie to zabrzmiało). Z resztą polski zawsze lubiłem, może nie w takim stopniu, jak historię, ale jednak literatura posiada w sobie tą magię, której inne dziedziny nie mają.

Tak, też uważam, że to piękny język <3
A co do tego... W gimnazjum naprawdę szczerze nie znosiłam i olewałam. Brak zadania? Pierdolę to. Jakaś kartkówka? Jakoś pójdzie.
Mimo to nie miałam złych ocen. Za to w liceum... och, ach. Uwielbiam polski, to jeden z moich ulubionych przedmiotów!
Zawsze siedzę na lekcjach zaciekawiona, nigdy mi się nie nudzi, na każdej lekcji jest coś, co może przykuć moją uwagę. W gimnazjum nie czytałam lektur, tylko streszczenia, w liceum staram się to zmienić. Na przykład taki Makbet. Ojej, nie wiem czy gdyby nie był naszą lekturą to czy w ogóle do niego bym zajrzała. Oj, ile bym straciła! Bardzo lubię. Mam też zamiar zapoznać się z Hamletem. Nauczycielka mi cholernie polecała, a ja wierzę w jej dobry gust co do literatury.
Kobieta jest fantastyczna, naprawdę! A i mi całkiem nieźle idzie, mimo, że mam braki z gimnazjum to jakoś opanowuje materiał zwykle na czwórki. Nauczycielka zadowolona, ja też, czego chcieć więcej?
Ale myślę, że to, czy lubimy dany przedmiot również zależy od nauczycielki, sposób w jaki przekazuje nam swoją wiedzę też jest ważny, poza tym też to czy potrafi zainteresować ucznia. W gimnazjum moja nauczycielka (a tym samym moja wychowawczyni, jezu) była beznadziejna. Nie lubiłam jej, toteż za polskim też nie przepadałam.
Polski jest genialny. Mimo, że nie lubię języków (no dobra, nie lubię tylko angielskiego, niemiecki ujdzie!) to ten kocham.
Ahah, moja nauczycielka stwierdziła, że pośle mnie na olimpiadę z polskiego. Jej, to było miłe. Mam zamiar pokazać jej jedno z moich opowiadań, zobaczymy jak to oceni. Choć nie spodziewam się cudów, to nie najwyższych lotów, ale krytyka też jest ważna, żeby wiedzieć co poprawić.
Podsumowując: Polski jest <3.

No ja lubię polski, a jeszcze jestem humanistką więc ten przedmiot przychodzi mi z łatwością

Ja też jestem typową humanistyką. Polski jako przedmiot uwielbiam, nawet z kiepskim nauczycielem. Z epok literackich najbardziej lubię romantyzm i IIWŚ.