noo , ja tak samo , lubię pisać ,ale zazwyczaj nie wiem o czym , nie raz jak mnie coś natchnie to tak :] ale też wolę rysować ... to mi wychodzi o wiele lepiej , nie muszę sie wysilać zbytnio.... ale wiersze muszę przyznać ,zę jak wiem o czym to fajnie mi się piszę ....choć wiem,że do ideału mi brakuje

A co mi tam, macie takie mojego one-shoot'a. I tak już nie piszę.
A no, i pamiętajmy, śmiech to zdrowie, więc się nie bać krytyki.

"Kiedy do mnie dojdzie, że to boli?"

W znieczuleniu dobrej muzyki nut, i śpiewu,
nie czuję bólu fizycznego ani krwi obiegu,
ból głowy wystarczająco tamuje resztę problemów,
z własnego szpiku kostnego robię masę przecierów,
ale to nie boli, wmawiam o północy sobie,
co z tego że ranię robiąc to co robię?

Tak proste pomysły na rozmowę uciekają,
pomóż, czuję jak krwinki przez rękawy uciekają,
nie wyłączę muzyki, bo inna znieczulica nie działa,
to ona rytm duszy i pulsu nadała.
Kiedy zrozumiesz że bez niej znowu staję się wrakiem,
potworem, wandalem, diabła zwierzakiem?
"to nas nie boli" powtarzają ćpuny sobie,
i w ich hołdzie kolejną działkę im dziś zrobię. "

Ja pisze odkąd pamiętam. Zazwyczaj mają coś wspólnego ze śmiercią lub zdradą. Albo oba naraz.

Ja również piszę. Lubię to robić. Jest to dla mnie jedyna droga do opisania tego co w danej chwili czuję. Piszę od jakiegoś roku. Tematyka to smutek, samotność, śmierć itp. Ale zawsze kończę morałem, gdyż mam nadzieję, że świat w końcu się zmieni, a właściwie ludzie na nim żyjący.