Nie no żaden wstyd!
Ale z marzeń nic nie wyjdzie

A ja nie mam żadnych pomysłów. Nie mam problemów z matmą, ale zawsze bardziej ciągnęło mnie do przedmiotów humanistycznych. Najchętniej studiowałbym historię albo psychologię, ale nie są to najlepsze kierunki. Po historii (jeśli mi się poszczęści) dostanę pracę w gimnazjum na pół etatu. A ja wprost nie cierpię nastolatków... Zawsze marzyłem o zostaniu muzykiem, ale niestety jak wiadomo szanse są niewielkie.

Zrobię wszystko, żeby stworzyć stabilny zespół i wydać płytę do końca studiów (6-7 lat). Jeśli nie dam rady - trudno, będę normalnym bezrobotnym studentem. A jeśli mi się powiedzie to oddam się muzyce i zadowolę się zwyczajną pracą.

Nie mam ogromnych wymagań od życia, ale zawsze chciałem być wykształcony, oczytany i inteligentny. Trochę mi jeszcze do tych celów brakuje. Aha, i chcę mieć mały gotycki domek, niewielki ogródek, dużą działkę pełną owoców... I średnią krajową.

Nierealne, wiem... Działkę wprawdzie już posiadam, i to dość dużą, pod górami, ale... Duuuuużo pieniążków musiałbym nazbierać na zbudowanie tam chociaż szopy na narzędzia.

Moim skrytym marzeniem jest też posiadanie rodzinnego schroniska gdzieś w górach... Już wyobrażam sobie te codziennie spacery z gitarą. Wymarzone klimaty do uprawiania muzyki folkowej i RPG. Taką pracę przyjąłbym za darmo.

Nie zasnę spokojnie, bo nie mam najmniejszego pomysłu na swoją przyszłość... Chciałbym mieć chociaż minimalny obraz siebie za kilka lat.

Dwie na raz, podziwiam. Wiem, że się da ale mnie by się nie chciało;P Ja się nie wybieram dalej niż do Katowic, nie chce mi się;D

Nie wiem, co będę studiować. Obecnie myślę, że może zootechnikę, teologię albo leśnictwo... nie wiem. Nie wiem też jaką później będę miała pracę. Kiedyś chciałam podróżować po świecie za dzikimi zwierzętami, później zostać detektywem, a jeszcze później prowadzić zakład pogrzebowy (i szczerze mówiąc nadal te wszystkie opcje mi się podobają ). Teraz już w ogóle nic nie wiem.

Właśnie. Ktoś pracujący w zakładzie pogrzebowym kojarzy mi się wyłącznie ze starym prykiem który nie ma już nic do roboty w swoim smutnym życiu ;P
Zresztą wyżyć z tego nie wyżyjesz raczej (?)

Mam koleżankę, która ma 19 lat i pracuje w zakładzie pogrzebowym(robi makijaże martwym), w tym roku bedize robiła maturę w technikum chemicznym. O zarobkach nie powiem, bo nigdy nie wnikałam.