Ja się nie nadaję do sportu ;D
Nie ćwiczyłam na wf od 1 klasy gimnazjum, a już kończę technikum!
Przeszłam kilka operacji, na kręgosłup, na kolano, na nadgarstek... Ciapa ze mnie

Sztuk walk nie umiem. A co do sportu, to jestem najlepsza w klasie z kosza i to jedyny sport, w którym do mnie podają.

Ja na temat sztuk walki mogłabym całe tomy pisać

Trenowałam ok. 5 lat z przerwami różne sztuki walki (już gdzieś pisałam o tym), miałam przerwę z powodu zetknięciem się ze Świadkami Jehowy (nie uznają w ogóle treningu sztuk walki), a później przerwałam ostatecznie trening, bo moje zdrowie nie pozwala na to
Trenowałam tradycyjne wietnamskie sztuki walki - Viet Vo Dao, ich odmianę sportową - Vovinam (Vo Viet Nam), elementy wietnamskich systemu walki dla służb mundurowych - Kem Vo Combat, elementy jednej z tradycyjnych japońskich sztuk walki - aikido. Poza tym interesowałam się też niektórymi stylami karate (Shotokan, najmniej podoba mi się Kyokushinkai i Goju - ryu, mają twarde techniki i postawy, a ja w sztukach walki poza skutecznością cenię też finezję technik, "ozdobność"). Pod względem skuteczności i ozdobności, piękności ruchów, Viet Vo Dao nie ma sobie równych. Techniki Szczęki Smoka (poszukajcie sobie na youtubie), są trudne, ale skuteczne, i wyglądają niezwykle widowiskowo. To właśnie w Viet Vo Dao pojawiły się po raz pierwszy.

Jeżeli chodzi o kung fu, podoba mi się styl Wing Tsu (Wing Chun).

Sztuki walki mają też rozbudowaną filozofię, której nie ma w systemach obronnych i sportach walki, też się tym interesuję. Wielu ludzi nie znając filozofii sztuk walki myśli, że to rodzaj brutalnego sportu, ale tak nie jest, przeciwnie.

Gdybym trenowała dalej, teraz już byłabym w grupie Liderów Czarnych Pasów (tak myślę, takie były plany i przewidywania trenera). Wiązał ze mną duże nadzieje, tym trudniej było mi rozstać się z treningami, to było całe moje życie.

Mishia, zastanawiałam się, jaki u was jest system pasów, bo wybitnie się zdziwiłam, jak przeczytałam, że niedawno po rozpoczęciu treningów już uzyskałaś żółty pas. Żółty pas to w większości sztuk walki drugi stopień uczniowski i na pierwszy stopień (biały pas) też zdaje się egzamin.

W Viet Vo Dao system stopni jest zupełnie inny, ja zdałam 3 egzaminy (na stopień 0, na 1 i na 2 uczniowski), więc nosiłam biały pas z dwoma czarnymi belkami (takie czarne tasiemki na końcu pasa ^^'). U nas można też było zdawać egzaminy nie na kolejny stopień (o stopień wyżej), tylko o kilka stopni wyżej (np. ze stopnia 0 cap zdawać egzamin na 4 cap), jeżeli trener uważał, że ktoś jest do tego już gotowy. Trener wybierał też (poza kolejnością, czyli nie po prostu egzamin po stopni przed czarnym pasem, czyli nie dla uczniów noszących niebieskie pasy) do grupy Czarnych Pasów osoby z różnymi stopniami. Po roku wytrzymania niesamowicie trudnych i wyczerpujących treningów takie osoby uzyskiwały czarny pas. Najlepsi uczniowie z czarnymi pasami trafiali do elity uczniów z całego świata, grupy Liderów Czarnych Pasów.

Jeeej, ja jestem kompletnie antysportowa. Nawet na wfie nie ćwiczę. Wystarczy mi, że do szkoły pokonuję codziennie ok. 10 km...

Ja też jestem asportowy. Ale gram w piłkarzyki w barach całej Polski i jestem w tym całkiem dobry

A, ja zapomniałam jeszcze, że lubię ćwiczenia na siłowni, jak miałam przez rok na uczelni WF na siłowni to byłam wniebowzięta Tak przyzwyczaiłam się do wszystkich rzeczy, które wymieniałam w poprzednim swoim poście, bo to wszystko jakby ćwiczenia przygotowawcze do sztuk walki wykorzystywane jako rozgrzewka, podobnie trening siłowy.
Ale np. biegu sztafetowego jak na WFie jeszcze w liceum miałam, nie lubiłam, mimo, że ogólnie lubiłam biegi, to jednak bieg sztafetowy jest zespołowy i dlatego nie lubiłam. Lubię też pływać, ale tylko wtedy, jak wiem, że woda jest płytsza niż 156 cm (czyli mniej głęboka niż mój wzrost), jak jest głębsza, od razu moje ciało odmawia posłuszeństwa, bo się boję.
Teraz na uczelni już WFu nie mam, i dobrze, chociaż dzięki temu nie mam żadnych gier zespołowych.