Uprzedzenia są okropne, ale nie oszukujmy się, każdy ma jakieś. Ja jestem w ten sposób uprzedzona do "Perfect girl evolution". Nie oglądam tego 'na złość' pewnej osobie, która pokazała mi pierwszy odcinek. Kilka koleżanek mówiło mi później, że anime fajne, że powinnam obejrzeć, ale jakoś nie mogę się przełamać. Poza tym coś czuję że to będzie ckliwe romansidło. 'Zupełnie szara, nudna i nijaka dziewczyna podkochuje się w szkolnej gwieździe, za którą wszystkie się uganiają. Ten znowu flirtuje ze wszystkimi, ale to w naszej szarej i nudnej bohaterce dostrzega nagle coś wyjątkowego i się zakochuje"-tak wygląda większosć ckliwych romansideł, których wprost nie cierpię. Młodzi, przystojni studenci, którzy mają "ogarnąć" szare, nudne, nijakie dziewczę i zrobić z niej kobietę? Już domyślam się jak to się skończy -_-'

Gratuluję balsamisty. Czytuj, czytuj, jeszcze sporo zostało do końca. Strasznie mi się podoba kreska w 'Balsamiście', potrafiłam się zatrzymywać w trakcie czytania i przez kilka minut wpatrywać się w jeden rysunek. Piękne są i pełne szczegółów. Bardzo dopracowane.

Żebrania o tulenie nie rozumiem. Nie przeszkadza mi jakoś specjalnie, czasem nawet dam się przytulić co sympatyczniejszej osobie, ale dziecko moje (chłopak znaczy) się strasznie irytuje kiedy widzi ludzi z karteczkami, albo co gorsza kiedy ktoś się do mnie przytulać próbuje. Nie uznaję kupowania cosplay'u. To znaczy wiadomo, ze jakieś pieniąze zawsze trzeba wydać, skoro postać ma różowe włosy, to kupowania peruki nie przeskoczysz, ale nie rozumiem ludzi, którzy kupują ubrania, buty, dodatki, albo co gorsza wchodzą na yattę i od razy zamawiają cały kostium.
Wiesz, robienie kostiumu to tak nie do końca 'bawienie się'. Dziecko moje przygotowuje sobie teraz cosplay przez prawie rok. Szlaja się po lumpeksach kupując stare skóry, później je ręcznie wycina i zszywa. Nie raz go aż palce bolały bo maszyną tak grubych skór nie da się szyć, z resztą on wszystko ręcznie robi. Siedzi toto całą noc żeby zrobić jeden ten taki śmieszny rękawek co to się na nadgarstki zakłada (nie wiem jak to się zwie). Ostatnio kupił kilkanaście puszek coca-coli, bo robił metalowe łuski do cosplayu. Biedny już pić tego nie mógł, więc do słoików wylewał. Generalnie przebiera się za jakiegoś półelfa-wędrowca stylizowanego na 'władcę pierścieni' czy coś w ten deseń. (zupełnie nie moje klimaty, będziemy śmiesznie wyglądać kiedy ja się przebiorę za Koralinę i będę biegać w żółtym płaszczyku) Strój niby niepozorny, ale kosztuje naprawdę wiele miesięcy pracy

Ja swoją przygodę z anime skończyłam już chyba rok temu, czasami jak nawinie się jakiś fajny tytuł to obejrzę z ciekawości, niestety jeśli przyjdzie mi oglądać jakiś shounen to najczęściej fabuła zawsze opiera się na podobnych schematach (główny bohater to jakiś random z wielkim marzeniem lub ignorant wszystkiego/ew ma bardzo smutną przeszłość, potem się rozwija i zaczyna rozwalać kolejne super-silne postacie których nikt wcześniej nie pokonał i zbiera propsy) nie wiem czy jeszcze wrócę do japońskich kreskówek, pewnie nie.