Z początku roku 2009
Jest co prawda pisany zwykłymi słowami, nie żadną poezją.
I wyraża to jak byłam niezdecydowana, czy chce żyć i jakie wartości zachowałam.
Ale na szczęście na krótki czas.
A i według mnie nie jest zafajny.

Pragnę końca!
Dotykam dna, jestem na dnie,
lecz uśmiecham się,
by szczęście mieć.
Kocham żyć, bawić  i śmiać się,
choć nie chcę żyć,
w smutku być,
cierpieniu i bólu w sercu mym.
Sama nie wiem czy chcę żyć?
chcę żyć dla przestępstw żyć.
Chcę żyć dla jarania żyć.
Chcę żyć dla wódy żyć.
Chcę żyć dla przypałów żyć.
Chcę żyć dla seksu żyć.
Chce żyć dla siebie i tylko siebie żyć.
I nie dla życia siebie, lecz dla siebie być.

Napiszcie co o nim myślicie. Proszę.

Kanarek
Jestem jak kanarek barwny
na zewnątrz tak kolorowy,
a w środku czarny, zgniły.
Za kratami zniewolony,
zmuszony na łaskę pana
swego wybawcę, a wroga.
Malutki, aż niewidoczny,
niemal nic nie znaczący tu.
Spogłąda przez okno wielkie,
widzi wronę i gołębia...
Wolnych, wolnych, wolnych, wolnych,
wznoszących się nad drzewami.
On kajdanami przykuty
dojżał kiełki rosnące
rwące się do życia tego!
On łzawi patrząc na troski,
nie chce nic czuć, ani istnieć.
Noca przygląda się gwiazdom,
czuje obecność rodziny
swojego dawnego domu.
W mroku dostrzega świecę,
pragnie ją zgasić najszybciej,
lecz jej płomień tylko drażni.
Przyciąga do siebie pięknej,
pięknej jak grzech, jak krew, jak śmierć...
On łańcuchem owinięty
złoty czas przemija wiecznie
on obserwując świat, stoi...

Ostatnio edytowany przez Alice409 (2012-05-17 21:54:40)