Ostrzegam, że nie umiem zaprawdę pisać (dlatego długo nic nie umieszczałam, teraz...odważyłam się jednak i coś wstawiam). Piszę, by uwolnić uczucia i emocje...sama później widzę czytając, jak bardzo wszystko co pisze, jest przez to chaotyczne i nieumiejętne...ale mimo to- wyraża w jakiś sposób mnie...

"W deszczu"

...Pośród szarości...
Wolnym krokiem,
Zmierzając donikąd...
Które jest wszystkim!
...W ciemności...
Dwie majaczą sylwetki,
I nie ma już świata...
Krople deszczu spływają po twarzach,
Chłód chce sobą rozdzielić,
...Ludzie spoglądają...
Nieobecni...
Dla innych
Szaleńcy...
Romantyczni...
Bezmyślni...
Szaleńcy!
...Pod najciemniejszym drzewem...
W ciemną noc,
Cieszą się swoją bliskością,
Szaleństwem...
Bezmyślnością...
I romantycznością...
Płoną ich serca,
Płoną Miłością... ... ...

  napisał:

...Ludzie spoglądają...
Nieobecni...
Dla innych
Szaleńcy...
Romantyczni...
Bezmyślni...
Szaleńcy!

OOOoooo jaa... Ravenno, nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę, że wreszcie coś z twoich prac ujrzało światło dzienne... oby tak dalej! <3

:cry: To było... piękne. :cry:

zabrzmiało trochę jak sarkazm :PP

To może... aż łza się w oku kręci?

Piękne... Nie umiem nic więcej powiedzieć. Wzruszyłam się :'(